რეპუტაცია არის ავტორიტეტის ბნელი ჩრდილი
სიახლეები სავსეა კაცობრიობის რამდენიმე დაუჯერებელი ისტორიით:
- ალექს როდრიგესი აღიარებს სტეროიდებს (უცნაურად გამოტოვებულია MLB.com– ის AROD– ის ახალი ამბების გვერდიდან)
- მაიკლ Phelps გადაიღო მოსაწევი ქვაბი. ამის შემდეგ მან დაკარგა უზარმაზარი შეთანხმება კელოგისთან.
- ბარაკ ობამასაც ჰქონდა რამდენიმე რთული კვირა, ცდილობენ იპოვონ კაბინეტის წევრები და ხელს უწყობენ სტიმულირების პაკეტს რომელსაც პოპულარობა იძირება.
აქ არის საერთო. თითოეული ეს ადამიანი იყო მსოფლიოს მწვერვალზე. ისინი იყვნენ უზენაესი ავტორიტეტები - ვერავინ კი ახლოვდებოდა მათ გამოწვევას.
ავტორიტეტი ერთ – ერთია იმათგან, ვისაც შეუძლია მოიპოვოს რეპუტაციის გარეშე. სამივე ეს კაცი შედარებით ჩვეულებრივი ადამიანი იყო, სანამ იშვიათ ავტორიტეტს მიიღებდა. მათ მიაღწიეს მიზნებს, რომლებიც აღემატებოდა იმას, რაც, როგორც ჩანს, ხელმისაწვდომი იყო უბრალო მოკვდავებისთვის, როგორც მე და შენ.
ერთ წელიწადში პრეზიდენტმა ობამამ უმცროსი სენატორიდან გადაინაცვლა და მიაღწია უმაღლეს თანამდებობას (სავარაუდოდ) მსოფლიოში. 10 წლის განმავლობაში, AROD გახდა საუკეთესო და ყველაზე კარგად ანაზღაურებადი პროფესიონალი ბეისბოლის მოთამაშე. 7 წლის განმავლობაში, ფელპსი გახდა ყველაზე მორთული ოლიმპიელი ისტორიაში, პრაქტიკულად უცნობი ბოლო 2 ოლიმპიადის წინ.
რეპუტაცია ჰგავს ჩრდილს. ის ყოველთვის არსებობს და ყოველთვის შენთანაა. მიუხედავად იმისა, რომ მზე ანათებს თქვენს სახეზე, ის თქვენს უკან და, ალბათ, დავიწყებულია. თუ თქვენ ჩვეულებრივი ადამიანი ხართ, არავინ აქცევს ყურადღებას თქვენს ჩრდილს. ამასთან, როდესაც ბრბოს თავზე დგახართ, საკმაოდ ჩრდილს აყენებთ.
ამ სამყაროში, სადაც ყველაფერი, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ, ჩაწერილია და ყველასთვის ხელმისაწვდომია, ჩვენ უნდა შევეჩვიოთ ადამიანებს. არცერთი ჩვენგანი არ არის სრულყოფილი და არც ოდესმე მივაღწევთ სრულყოფილებას.
როდესაც თქვენ ცდილობთ ავტორიტეტის შექმნას, უბრალოდ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ თქვენ გაქვთ რეპუტაცია, რომელსაც მხარს დაუჭერთ.