ვინ გიშლის ხელს?
ერთ-ერთი პრობლემა, რომელიც ახლა გვაქვს არჩევნებთან დაკავშირებით, არის ის, რომ ისინი ძალიან გრძელია. იმის მცდელობა, რომ კანდიდატი ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში გაიაროს ისე, რომ არ დაემსგავსოს თავის თავს, თითქმის შეუძლებელია. პრეზიდენტისთვის ისეთივე რთულია... ყველას აინტერესებს ვინ მართავს ამ ადგილს, რადგან ის მუდმივად გზაშია და ცდილობს არჩევას. და ყოველი გამოსვლის ყოველი ნაბიჯის ყოველი წამი სასაცილოდ აანალიზებს სიკვდილს, სანამ ჩვენი მედია არ იპოვის რაიმე სახის ჯართს, რომელზედაც ასახავს. ამაზრზენია.
მე არ ვარ კანდიდატი, მაგრამ სოციალურ მედიაში საკუთარი თავის იქით გამოსვლა გიხსნით იმავე შემოწმებას. როგორც კი აგრძელებთ წერას, ტვიტერს, განახლებას და გაზიარებას, შანსები, რომ აბსოლუტური ჭკუა გამოიჩინოთ, უახლოვდება 100 პროცენტს. თუ არასდროს გააკეთებთ, უბრალოდ არ ჩადებთ თქვენს გულს და ვნებას ამაში. მუდამ ფეხს პირში ვიჭერ. ერთ დღეს ვეტყვი ეგ არის არანაირი წესები სოციალური მედიისთვის, მაშინ მე უყვირე ყველას Google+-ზე იმის გამო, თუ როგორ იყენებენ მას.
ბევრი ადამიანი (და კომპანია) დაიძაბება მსგავს წინააღმდეგობაში ჩავარდნის აზრზე.
Მე არა.
რატომ? მე კი არ ვაპირებ შიშს იმის უფლებას, რომ სულელივით გამოვიყურებოდე, საკუთარი თავის გამოხატვა შემაჩეროს. თუ არ მოგწონს, როგორც კრის ბროგანმა კომენტარი გააკეთა…შეგიძლია გამაგდო შენი წრიდან.
BlogWorld Expo-ზე ორი საოცარი ადამიანი გავიცანი და აქ მინდა აღვნიშნო ისინი. ერთი იყო აიშა ტაილერი, ამდენი ნიჭის მქონე ადამიანი (მათ შორის ყველაზე სწრაფი ჭკუის მომსწრე) ვერც ჩამოვთვლი.
ძირითადი შეხვედრის შემდეგ შემთხვევით დავჯექი ქალბატონო ლორი, ცნობილი ადამიანი, რომელიც ცნობილია თავისი მუშაობით PBS-ზე და მისი უწყვეტი მუშაობით სოციალურ მედიაში, მედიასა და განათლებაში. ჩვენ საათობით ვსაუბრობდით… და მე კურთხეული ვიყავი, რომ ამ დილით მისის ლორისთან ტაქსი გამეზიარებინა! სიტყვებით ვერც კი გადმოვცე, რა საოცარი იყო მასთან საუბარი.
საინტერესოა… ორი ადამიანი რომლებმაც ჩემზე წარუშლელი შთაბეჭდილება მოახდინეს, იყვნენ ბრწყინვალე, ძლიერი, შავი, ქალი და ლამაზი. ახლა - სანამ შენი ბინძური მოხუცის ხუმრობების სროლას დაიწყებ, იქვე მოგწყვეტ. ეს არ იყო სილამაზე, რამაც მიმიყვანა… ეს იყო ამ ორი ქალბატონის შიშისმომგვრელი გამბედაობა. მეგონა გამიჭირდა გასვლა, მაგრამ ვერც კი წარმომიდგენია ყველაფერი, რაც შეეძლო აიშას და მის ლორის უკან დახევას. ამან არ შეანელა ისინი. ისინი აყვავდნენ ბილიკს ყველგან ისინი წავიდნენ. და სოციალური მედია არის შემდეგი რამ, რაც მათ უნდა დაიპყრონ (ისინი უკვე კარგ გზაზე არიან!).
არ შემიწყვეტია ამაზე ფიქრი.
ერთ-ერთი რამ, რამაც ხელი შეუწყო ჩემს ზრდას ამ ინდუსტრიაში ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში, იყო ჩემი მუშაობის უნარი წარუმატებლობის შიშის გარეშე. მე უბრალოდ შევწყვიტე იმ ადამიანების მოსმენა, რომლებიც მეუბნებოდნენ, რომ არ შემიძლია, არ მინდა ან არ უნდა გავაკეთო. შევწყვიტე კოლეგების, მეგობრებისა და ოჯახის წევრების მოსმენა. მაინც წინ წავედი. ხალხო... მე ვარ 43! ამდენი ხანი დამჭირდა დასაძლევად და წინ წასასვლელად. დღესაც, როცა ვინმე ამბობს, რომ ზურგსუკან ლაპარაკობენ ან ჭორებს აზიარებენ, უკან არ ვიხევ – თავს ვეტევი. შიშმა 20 წლის განმავლობაში დამბლა დამცა. მან მოიპარა ჩემი ცხოვრების ნახევარი მაინც, როგორც პირადი, ასევე პროფესიული. მე არ ვარ შიშის გარეშე, მაგრამ აღარასოდეს მივცემ უფლებას შიშს შემაჩეროს.
ეს თქვა... აიშასა და მისის ლორისთან შედარებით სულ ჯიუტი ვარ. ორივე მათგანი მტრედში შევიდა სოციალურ მედიაში მხარდაჭერის ჯგუფის გარეშე (ჩემ გარშემორტყმული ვიყავი გიკებით). ორივე მათგანი მოვიდა ტრადიციული მედიიდან, სადაც სოციალური მედია ჯერ კიდევ სკეპტიციზმით იყო განხილული (და არის). ორივე ქალია, კულტურულად არის უფსკრული ქალებთან და ტექნოლოგიასთან. ორივეს ჰქონდა შთამბეჭდავი რეზიუმე და განაგრძო ზრდა ტრადიციულ კარიერაში. რომ აღარაფერი ვთქვათ, რომ ეს ინდუსტრია არ არის მრავალფეროვნების მაგნიტი.
მაგრამ მათ ეს მაინც გააკეთეს.
რატომ? მათი მოსმენისას ეს იმიტომ ხდება, რომ მათი გატაცება და ხედვა დაინახონ, რომ ამ ინდუსტრიაში არსებობდა შესაძლებლობა, ბევრად უფრო დიდი იყო, ვიდრე ნებისმიერი შიში, რაც მათ შეიძლება ჰქონოდათ (არც კი ვიცი, ეშინოდათ თუ არა!). აიშამ ის მშვენივრად ჩააყენა საბოლოო საკვანძო დესტრუქციაში... ვ*** მათ მან თქვა. ამის მოსმენა გამიხარდა, რადგან ეს იყო ის, რასაც შიგნით ვამბობდი ყოველთვის, როცა ვიღაც ჩემს ზურგს უკან საუბრობდა ჩემს მოსალოდნელ განწირულობაზე.
უნდა გესმოდეთ, რომ როგორც კი გაშორდებით ნახირს, სხვანაირი ხართ. ნახირს უნდა შენი უკან დახევა. მათ არ უნდათ, რომ წინ გაიქცე. მათ უნდათ თქვენი შეკავება. თქვენ არ შეგიძლიათ მათ ნება. შენდა საბედნიეროდ, არიან შენნაირი სხვებიც, რომლებიც დაგეხმარებიან. როცა მეგობრებთან ერთად დროს ვატარებდი BlogWorld Expo, მივხვდი, რომ სახლში ვიყავი იმ ადამიანებთან, რომლებსაც სურდათ ჩემი წარმატება. და მინდა მათაც მიაღწიონ წარმატებას.
ვინ გიშლის ხელს? მე ვიცი, რა შეგიძლიათ უთხრათ მათ... უბრალოდ ჰკითხეთ აიშას.